Żona z ADHD - Anna B. Suchecka

Dawno nie miałam tak dobrego dnia. Dobrego, bo zakończonego zupełnym spokojem. Takim spokojem, który przepełnia każdą komórkę ciała...

Niniejszy post to przedwstęp temu co ma się wydarzyć w najbliższy poniedziałek. Jako, że czasu będzie mało chcę Was zaprosić do oglądania ale i do przeczytania niniejszego postu. Mam nadzieję, że nastąpi chociaż niewielki przełom wśród osób dorosłych z ADHD Takich jak ja.

Czyli co mają wspólnego dziecięce buciki z ciążą. :)

Z Dzieckiem nic nie jest proste. Jak jest coś co nas niepokoi to:  albo olewamy, albo tłumaczymy "bo dzieci tak mają", albo szukamy źródła przyczyny. U nas olewania nie było, tłumaczeń było setki. Teraz szukamy przyczyn.

Koniec tego tygodnia mija na hormonalnym spuście. Jest spokojnie a ciśnienie cały czas ze mnie schodzi.

Wbrew pozorom naszym największym wrogiem nie są ludzie, sytuacje, okoliczności, los, politycy i inne tego typu pierdoły. Największym wrogiem jest STRES.

Jestem chodzącą bombą zegarową. Buntowniczka we mnie odżyła. Uciekłabym, gdybym tylko mogła.

Znacie to uczucie? To jak bardzo ma się dość swojej codzienności. Człowiek nieudolnie usiłuję wprowadzać jakiekolwiek zmiany, bo rzyg zbiera od rana. A i tak jak bumerang co i rusz powraca ta paskudna beznadziejna rzeczywistość. I tak nic się nie zmieni.

Nie wiem jak mają inne matki Ale jak mi włosy odrastają robię się chora.  Na dzisiejszą wizytę czekałam od tygodni.  No i mam "nowe" włosy :D

Domowe SPA dla stóp.  Niedzielny rower. I obiad u Mamy.

Czyli tygodniowy przegląd mojej kuchni ;)
UWAGA!
Bardzo dużo zdjęć :D
Tym razem zacznę od nowości jaką nabyłam i odkryłam.
Na pierwszy rzut JARMUŻ!
Przytargany z biedronki :)

Są tacy, którzy twierdzą, że bunt 2 latka to wymysł. Są tacy, którzy twierdzą, że ADHD to też wymysł. A jak Dziecko jest agresywne i przejawia negatywne zachowania - to wina rodziców. Czy na pewno? Gdzie jest granica histerii 2 latka w normie?

W kwietniu moja aktywność fizyczna nieco podupadła.
Natomiast maj zaczęłam z impetem :D W końcu okazuje się, że moje sporty przy domowe  są najlepszym lekarstwem na wszystkie nerwy!

Ta majówka to koszmar. To co się dzieje z Leną na dniach przechodzi moje pojęcie. I kompletnie sobie z tym nie radzę.